تامین خواسته
- تأمین خواسته به تقاضای خواهان قبل از تقدیم دادخواست یا ضمن دادخواست یا در جریان دادرسی تا زمانیکه حکم قطعی صادر نشده باشد درخواست می گردد
231- تأمین خواسته نسبت به عین معین که مورد ادعای خواهان است و خواسته دعوا محسوب می شود، صادر می شود.
232- طبق ماده 113قانون آیین دادرسی مدنی : شرط صدور تأمین خواسته،آن است که میزان خواسته معلوم باشد یا عین معین باشد. + اگر خواسته عین معین نباشد (فقط معلوم باشد) یا عین معین بوده ولی قابل توقیف نباشد معادل قیمت خواسته از سایر اموال خوانده توقیف میکنند.
233- درخواست تأمين خواسته و پيوستهاي آن به طرف مقابل ابلاغ نميشود.
234- تأمين خواسته در هر موردي قابل درخواست است حتي اگر خواسته غير مالي باشد يا حتي یک عكس خانوادگی یا یادگاری باشد.
235- صدور قرار تأمين خواسته بايد نسبت به توقيف اموال اعم از منقول يا غير منقول باشد و در دعاوي الزام به فعل يا ترك فعل هر چند بر اموال باشد مثل الزام به تنظيم سند انتقال مال منقول يا غير منقول صدور قرار تأمين مجاز نيست و خواهان می تواند در صورت نیاز از دستور موقت بهره مند شود زیرا در دستور موقت تأمین اموال یا انجام یا منع از عملی را می توان تقاضا نمود.
236- اگر دعوا مستند به سند رسمی باشد یا خواسته در معرض تضییع یا تفریط باشد یا اوراق تجاری واخواست شده باشد دادگاه مکلف است بدون اخذ خسارت احتمالی ، قرار تأمین را صادر کند.
237- طبق بند 1 ماده 108 قانون آیین دادرسی مدنی اگر دعوا مستند به سند رسمي باشد دادگاه در هيچ صورت نميتواند براي صدور تأمین خواسته به درخواست خواهان ، از وی خسارت احتمالی مطالبه كند
238- طبق بند 2 ماده 108 قانون آیین دادرسی مدنی در صورتیکه خواسته در معرض تضییع یا تفریط باشد دادگاه مکلف است بدون دریافت خسارت احتمالی ، تأمین خواسته را صادر کند.
239- اینکه خواسته در معرض تضییع یا تفریط است امر موضوعی است اثبات آن با خواهان است و همچنین به نظر دادگاه بستگی دارد.
240- طبق 3 ماده 108 قانون آیین دادرسی مدنی در خصوص اوراق تجاری دادگاه مکلف است به درخواسته خوانده و بدون پرداخت خسارت احتمالی تأمین خواسته را صادر نماید.
241- در خصوص اوراق تجاری در صورتی دارنده (خواهان) می تواند از امتیاز صدور تأمین خواسته بدون پرداخت خسارت احتمالی استفاده کند که به وظایف قانونی خود مبنی بر واخواست سند در ظرف مهلت مقرر در قانون تجارت عمل نموده باشد .
242- اگر هیچ خواسته دعوی غیر از موارد مذکور باشد (بند های الف الی ج ماده 108 قانون آیین دادرسی مدنی) صدور قرار تأمین خواسته فقط در صورتی امکان دارد که خواهان خساراتی را که ممکن است به طرف وارد شود نقداً به صندوق دادگستری پرداخت نماید.
پرداخت خسارت احتمالی در تأمین خواسته باید وجه نقد باشد و تعیین میزان آن با در نظر گرفتن میزان خواسته با دادگاه است اما در دستور موقت صدور دستور در کلیه موارد با پرداخت خسارت احتمالی از سوی متقاضی است ولی می تواند وجه نقد یا غیر نقد یا ضمانت نامه بانکی...... باشد.