اقسام شهرت

شهرت فتوایي: بيشتر فقها در مسأله‌اي يكسان فتوا داده باشند.

شهرت روایي: روايتي را بيشتر راويان احاديث نقل كنند.

شهرت عملي: به كار گرفتن حديثي به طور مشهور در مقام فتوا دادن.

نكته: شهرت روایي حجت است يعني مي‌تواند ضعف سند خبر را جبران كند و به هنگام تعارض آن دو، موجب ترجيح يكي بر ديگري شود.

نكته: مشهور اصوليين قائل به عدم حجيت شهرت فتوايي هستند.

نكته: شهرت فتوایي در حقوق موضوعه هم يافت مي‌شود.

نكته: شهرت عملي اگر بين قدماي اصحاب بوده به نحوي كه به زمان معصوم رسيده باشد، حجت است زيرا نوعي تقرير است ولي شهرت عملي متأخرين، حجت نيست.