ماده98)1- افزودن به خواسته یا تغییر نحوة دعوا یا خواسته یا درخواست در صورتی ممکن است که هم با دعوای طرح شده مربوط بوده و هم با دعوای طرح شده منشأ واحدی داشته باشند و همچنین شرط است که تا پایان جلسه هم اعلام شده باشد.

2- کم کردن خواسته تا قبل از صدور رأی اول ممکن می‏باشد.

3- افزایش خواسته همانند کاهش خواسته درمورد خواسته‏هایی امکان دارد که میزان خواستۀ آنها معلوم یاعین معین باشند.

ماده 99)1- در جلسۀ بعدی اصحاب دعوا همان حقوق و تکلیف مختص اولین جلسۀ دادرسی را دارند.

2- در صورت درخواست دو طرف دعوا دادگاه می‏تواند جلسه را به تأخیر بیاندازد نه اینکه تجدید کند.

ماده100)1- موردی که وقت جلسۀ مقرر مصادف با تعطیلی غیر منتظره گردد و یا وقت جلسه به نحو صحیح ابلاغ نشده و مخاطب حاضر نشده و لایحه هم تقدیم ننموده باشد از مواردی است كه عدم تشکیل منتسب به اصحاب دعوا نیست.

ماده101)1- اصل بر این است که جلسات دادگاه علنی است مگر اینکه غیر علنی بودن را دادگاه لازم بداند.

2- مقررات ماده 101 فقط نسبت به اصحاب دعوا یا وکلای آنان مجاز است و نسبت به سایرین و از جمله نمایندگان  حقوقی وزارتخانه‏ها قابل تسری نمی‏باشد.

ماده103)1- در صورت طرح دو دعوای مرتبط در دو شعبه هر دو دعوا بايد در دادگاهی رسیدگی شود که پرونده ابتدائاً به آن ارجاع شده است (سبق ارجاع دارد).

ماده104)1- آثار ختم دادرسی: الف. صدور رأی قاطع    ب. عدم امکان اقامة دعوی مجدد

2- اگر قسمتي از پرونده آماده رأي باشد قاضي مي‌تواند نسبت به قسمت آماده رأي دهد و با اصرار يكي از طرفين مكلف به صدور رأي خواهد بود.